Już w najbliższy czwartek, 8 lutego, odbędą się pierwsze w nowym roku zajęcia przyrodnicze z Panem Gerardem Sawickim! Miejsce i godzina nie ulegają zmianie – zapraszamy na godzinę 17.00 na poddasze Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Zofii Nałkowskiej w Wołominie, przy ul. Wileńskiej 32.
Były to ostatnie zajęcia w tej edycji Wołomińskich Odkrywców Przyrody i pierwsze w grudniu – zimowym miesiącu. Dlatego rozpoczęliśmy je od określenia położenia Ziemi, która zdąża do punktu przesilenia zimowego na jej okołosłonecznej orbicie. Najpiękniejszym gwiazdozbiorem naszego nieba jest Orion. Nauczyliśmy się odnajdywać go na zimowym niebie, do którego przynależy i poznaliśmy związany z nim mit stworzony przez starożytnych Greków. Następnie nawiązaliśmy do poprzedniego dnia, kiedy obchodziliśmy Mikołajki. Wszyscy uczestnicy
Ponieważ w nocy z 29 na 30 listopada spadł śnieg i zmienił krajobraz z jesiennego na zimowy, rozpoczęliśmy zajęcia od skonstatowania, że chociaż w pogodzie i krajobrazie zima, to na niebie i w kalendarzu ciągle jeszcze jesień. Przypomnieliśmy sobie układy gwiazd charakterystyczne dla zimowego nieba – Sześciokąt i Trójkąt zimowy. W dalszej części powróciliśmy do wspomnień z wrocławskiego ZOO. Połączyliśmy wiedzę zdobytą na zajęciach poprzedzających wycieczkę do Afrykarium z wiadomościami
W czasie całego spotkania wspominaliśmy i omawialiśmy wycieczkę do wrocławskiego ZOO i Afrykarium. Oznaczyliśmy sfotografowane podczas niej zwierzęta, utrwaliliśmy zdobytą na ich temat wiedzę i przypomnieliśmy sobie głosy egzotycznych ptaków poznanych w jej trakcie. Na zakończenie sprawdziliśmy czego się nauczyliśmy rozwiązując zoologiczne zagadki.
Wreszcie udało nam się zrealizować planowaną od dawna wycieczkę do wrocławskiego Afrykarium. Już w czasie drogi przygotowywaliśmy się do zwiedzania tego wyjątkowego miejsca. Poznaliśmy wymiary budynku, który ma 160 m długości, 54 m szerokości i od 12 do 15 m wysokości. Dowiedzieliśmy się, że przez baseny i akwaria przepływa 15 000 000 litrów wody, która waży 15 000 ton, tyle co 100 płetwali błękitnych lub 3000 słoni. Poznaliśmy też najważniejsze gatunki ryb żyjących
Rozpoczęliśmy tradycyjnie, od podsumowania tego, co zdarzyło się w otaczającej przyrodzie w ciągu tygodnia, który minął od ostatniego spotkania. Potem omówiliśmy wycieczkę do Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa. Oglądając zdjęcia z wycieczki przypomnieliśmy sobie i utrwaliliśmy wiedzę zdobytą w czasie zwiedzania wystawy „Co wiemy o grzybach?” Skoncentrowaliśmy się na prawdach i mitach funkcjonujących na temat tych trochę tajemniczych organizmów. Powtórzyliśmy sposoby rozpoznawania grzybów najbardziej niebezpiecznych.
Głównym celem naszej wycieczki była wystawa „Co wiemy o grzybach?” zorganizowana przez Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa. Jest to ekspozycja prezentowana każdej jesieni i pomagająca poznać lepiej grzyby, żeby uniknąć pomyłek przy ich zbieraniu. Poznaliśmy najbardziej wartościowe grzyby jadalne i najgroźniejszych zabójców w kapeluszach, czyli muchomora sromotnikowego i jadowitego.
W czasie tych zajęć kontynuowaliśmy opowieść o najbardziej zagrożonych gatunkach zwierząt i o wystawie zdjęć Joela Sartoriego. Poznaliśmy status ochronny wszystkich żyjących dzisiaj nosorożców i nauczyliśmy się je rozpoznawać. Dowiedzieliśmy się dlaczego od dawna polowano na nie i co im obecnie najbardziej zagraża. Pod koniec spotkania rozwiązywaliśmy quiz wymyślony przez organizatorów wystawy Photo Ark. Wszyscy uczestnicy dostali materiały promocyjne z wystawy.
Nasze dziewiąte jesienne spotkanie rozpoczęliśmy od omówienia najważniejszych zjawisk fenologicznych związanych z tą trudną do polubienia częścią przyrodniczego koła roku, kojarzącą się najbardziej z jesienną szarugą.
Tym razem zrezygnowaliśmy z wędrowania w strugach jesiennego deszczu i schroniliśmy się pod dachem Stadionu Narodowego, żeby obejrzeć niezwykłą ekspozycję: „National Geographic Photo Ark. Największa wystawa zagrożonych gatunków”. Autorem pomysłu akcji „Fotograficzna Arka” i zdjęć jest wspaniały fotografik Joel Sartore. Dziesięć lat temu rozpoczął utrwalanie za pomocą aparatu wizerunków zwierząt, które mogą w niedługim czasie zniknąć z powierzchni naszej planety. Tylko działając razem możemy je ocalić. Dlatego na wielu zdjęciach
