Głównym celem naszej wycieczki była wystawa „Co wiemy o grzybach?” zorganizowana przez Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa. Jest to ekspozycja prezentowana każdej jesieni i pomagająca poznać lepiej grzyby, żeby uniknąć pomyłek przy ich zbieraniu. Poznaliśmy najbardziej wartościowe grzyby jadalne i najgroźniejszych zabójców w kapeluszach, czyli muchomora sromotnikowego i jadowitego.
W czasie tych zajęć kontynuowaliśmy opowieść o najbardziej zagrożonych gatunkach zwierząt i o wystawie zdjęć Joela Sartoriego. Poznaliśmy status ochronny wszystkich żyjących dzisiaj nosorożców i nauczyliśmy się je rozpoznawać. Dowiedzieliśmy się dlaczego od dawna polowano na nie i co im obecnie najbardziej zagraża. Pod koniec spotkania rozwiązywaliśmy quiz wymyślony przez organizatorów wystawy Photo Ark. Wszyscy uczestnicy dostali materiały promocyjne z wystawy.
Nasze dziewiąte jesienne spotkanie rozpoczęliśmy od omówienia najważniejszych zjawisk fenologicznych związanych z tą trudną do polubienia częścią przyrodniczego koła roku, kojarzącą się najbardziej z jesienną szarugą.
Tym razem zrezygnowaliśmy z wędrowania w strugach jesiennego deszczu i schroniliśmy się pod dachem Stadionu Narodowego, żeby obejrzeć niezwykłą ekspozycję: „National Geographic Photo Ark. Największa wystawa zagrożonych gatunków”. Autorem pomysłu akcji „Fotograficzna Arka” i zdjęć jest wspaniały fotografik Joel Sartore. Dziesięć lat temu rozpoczął utrwalanie za pomocą aparatu wizerunków zwierząt, które mogą w niedługim czasie zniknąć z powierzchni naszej planety. Tylko działając razem możemy je ocalić. Dlatego na wielu zdjęciach
Po określeniu aktualnego miejsca Ziemi w jej rocznej drodze wokół Słońca i omówieniu najważniejszych gwiazdozbiorów jesiennego nieba, tradycyjnie przeszliśmy do omówienia ostatniej wycieczki. Przypomnieliśmy sobie obserwowane na niej grzyby, rośliny i zwierzęta. Zajrzeliśmy do wnętrza bobrowego żeremia i obejrzeliśmy przekrój przez tamę i całą „osadę” tych zwierząt. Przypomnieliśmy sobie jak wyglądają związane z wiekiem i porą roku szaty krzyżówek. Zwróciliśmy uwagę na charakterystyczne elementy upierzenia myszołowa, krogulca, sylwetkę kruka w
Powędrowaliśmy przez mostowieckie łąki i wznoszące się nieopodal wydmy. Jak zwykle naszymi przewodnikami byli tutaj Państwo Królikowie. Odwiedziliśmy stare, wyremontowane przez bobry żeremie. Brodząc w wodzie, która zalała obniżenia obserwowaliśmy myszołowy i stadka czyży. W zadrzewieniach śródpolnych zwracaliśmy uwagę na rosnące tam gatunki drzew. Oglądaliśmy pokrój koron i opadłe liście klonów, dębów, brzóz, wierzb, topól i olch. Na dębowych liściach podziwialiśmy dorodne, różnokolorowe galasy. W ich wnętrzu odkryliśmy larwy i
19Rozpoczęliśmy od omówienia przyczyn dla których drzewa jesienią gubią liście. Poznaliśmy mechanizm umożliwiający łatwe oddzielenie się ogonka liścia od gałęzi oraz proces zmiany koloru liści z zielonej na całą paletę ciepłych barw. Następnie odbył się quiz sprawdzający zdobytą dotąd wiedzę o zwierzętach Afryki. Potem kontynuowaliśmy opowieść o afrykańskiej faunie i układaliśmy puzzle z zoogeograficzną mapą Afryki. Pod koniec oglądaliśmy film o jesiennej przyrodzie.
Rozmawialiśmy o jesiennej wędrówce ptaków i zagraliśmy w naszą ulubioną grę wędrówkową. Najwięcej szczęścia miała Ola Gajewska, która jako biegus zmienny pokonała trasę z Arktyki na zimowiska w Afryce, a po szczęśliwym powrocie na północ osiągnęła pełny sukces lęgowy – miała cztery pisklaki! Potem przypomnieliśmy sobie krainy zoogeograficzne Ziemi i kontynuowaliśmy poznawanie flory i fauny Afryki.
Nasze spotkanie rozpoczęliśmy od podsumowania tegorocznych Europejskich Dni Ptaków, które tradycyjnie odbyły się w pierwszy weekend października. Bohaterem tej edycji została zięba – 93 929 zaobserwowanych osobników. Drugie miejsce zajął szpak – 24 295 os.), trzecie grzywacz – 19 204 os. Kolejne miejsca zajęły krzyżówka – 12 920 os. oraz gęgawa 7798 os. Ogromna liczba zięb to ponad 92 tys. osobników zaobserwowanych tylko na Mierzei Wiślanej. Ptakiem EDP 2017 był
Ponieważ było to nasze pierwsze spotkanie w kalendarzowej i astronomicznej jesieni, na wstępie omówiliśmy najważniejsze fenologiczne zjawiska charakterystyczne dla wczesnej jesieni. Przypomnieliśmy sobie wierszyk ułatwiający zapamiętanie rocznej pozornej wędrówki Słońca przez gwiazdozbiory Zodiaku i omówiliśmy najważniejsze jesienne konstelacje. Potem rozpoczęliśmy wędrówkę przez krainy roślinne i zwierzęce, na które podzielono Ziemię. Określiliśmy miejsca i strefy o dużym bogactwie i zróżnicowaniu świata przyrody oraz takie gdzie życie jest ubogie. Dowiedzieliśmy się dlaczego
